Tjezus! Sweet lord, almighty! Soms denk ik dat ik droom, heel lang en heel diep. Alsof ik ergens in coma lig, te dromen van een lange reis door Vietnam.
Ik zal het een beetje proberen samen te vatten, want alles wat ik heb meegemaakt in de afgelopen drie dagen is genoeg om een boek mee te vullen.
Ten eerste moest ik per trein van Hue naar Nha Trang, en ik zou mijn naam geen eer aan doen als ik die trein gewoon op een minuut na mis! Het duurde allemaal wat langer en ik werd door LuThu vroeg in de morgen naar het station gebracht, onderweg brak er een stuk van onze scooter af, dus tja... een trein later dus! Een trein later, en ook een paar dollar armer, kwam ik terecht in een coupe met ongeveer honderd vietnamezen, hangend, liggend, zitten, etend, rokend, rijstwijn drinkend (het was per slot van rekening 8 uur in de morgen). De treinreis was een hele lange zit van 16 uur in slechte stoelen, het was warm en zweterig, onderweg kreeg ik natuurlijk lokaal treinvoedsel voorgeschoteld (rijst, rijst en... rijst). Veel van de mensen waren zo aardig en al snel werd er met handen en voeten gepraat en gelachen. Ik kreeg allerlei dingen gevoerd, dus ook rijstwijn en zo ging de reis toch nog snel voorbij. Het landschap was natuurlijk verbluffend ik heb mijn ogen niet kunnen sluiten omdat ik bang was om iets te missen. En omdat ik zo laat vertrok, en de trein nogal langzaam reed, kwam ik pas om 12 uur 's avonds in Nha Trang aan. En 12 uur 's avonds is voor Vietnamese begrippen erg laat (alles gaat normaal gesproken om 10 uur dicht, ook hotels). Op de trein zat ook een oudere dame, die me wel uit de brand wilde helpen in ruil voor het dragen van haar zware tassen. Dus zo werd ik rechtstreeks uit de trein achterop een scooter gezet, en vloog ik het donkere Nha Trang in. Er werd ergens aangebeld en ja hoor, dit hotel had nog wel een kamertje over! Fantastisch gewoon! En niemand word boos en iedereen lacht en het is allemaal geen probleem! Af en toe moet ik bijna huilen zo koel als het allemaal is, en zo vriendelijk de mensen soms kunnen zijn.
De dag erna weer aan de bak, eerst het stadje beetje onderzoeken (een enorm palmstrand, rechtstreeks uit het boekje en verder een stoffige stadje met hier en daar wat leuke barretjes en restaurantjes), gelijk maar een afspraak gemaakt met een super-aardige scooterchauffeur, de volgende dag (dus gister) zou hij me overal mee naar toe nemen... Kort gezegd was die dag ook weer een dag om nooit vergeten, maar meer daarover vertel ik morgen! ;-) Ik moet nu weer wat andere mensen ontmoeten in een bar op het strand, tijd voor wat lekker biertjes en een potje pool!
O ja, schoentjes al gezet? Hihi!