Anyway, met mijn nieuwe motorscooter-chaffeur-vriend dus de afspraak gemaakt om de bezienswaardigheden van Nha Trang te gaan bekijken en als het even mee zat zou hij me ook een waterval ergens 20 km buiten Nha Trang laten zien. Zo gezegd, zon ge-digi-daan.
Achterop bij deze gave gast, een enorme grapjas die veel mensen en veel plaatsten kent. Ik denk dat het goed had getroffen met hem, want je struikelt hier over de chauffeurs die je allemaal graag overal heen willen brengen. Deze jongen wist de goeie plekken te vinden, en zo reden we dus na een paar lokale bezienswaardigheden de weg op om zo het platteland op te gaan. Na een rit van 20 km, en veel gelach en onderweg een paar keer stoppen om nog wat plekken te bekijken, moesten we de harde weg af, over een soort rally-parcours door het bos, door een dorp, berg op richting de plek waar de klim naar de waterval begon. Eerst lopen, daarna tussen grote rotsen door en door riviertjes wadend kwamen we aan bij een sprookjesachtige waterval. Natuurlijk moest er even gek gedaan worden dus Trong (mijn chauffeur) deed wel even voor hoe je van een zeven meter hoge rots in de poel onderaan de waterval springt! Koel! Ikke ook wille! Zeven meter best hoog wezen! Maar geen probleem... SPRING!!! borrel-blup-roggel hips! Zwembroek hangt onder je oksels. En wat gaaf weer! Na nog wat gezwem, en geduik in deze warme poel even lekker op een rots in de zon uithijgen en sigaretten roken...
Op de terugweg deed Trong een voorstel om even bij zijn familie langs te gaan om een bak Vietnamese ijs-koffie te drinken (sterk!). En zodoende belanden we in de buitenwijken van Nha Trang bij de familie thuis. Er viel hier te merken dat er niet veel toeristen komen, want ik was een bezienswaardigheid... kleine kids kwamen kijken en op de TV/DVD werd beukharde muziek gedraaid. Ik werd uitgenodigd om bij familie te blijven eten en zodoende zat ik niet veel later met broers en zussen op de betegelde keukenvloer ECHT vietnamees te eten! Ondertussen kwamen de goedkope biertjes uit de kast en werd ik bijkans gekoppeld aan de jonge dochter de huizes. Zonder probleem kreeg ik armbanden, ringen en fotos van de dochter in mijn handen gedrukt! HAHA! Als het aan de familie lag werd er morgen nog getrouwd als je het mij vraagt! Er werd hard gelachen om mijn slechte Vietnamese gebrabbel en hun gebroken engels, maar na een paar biertjes spreekt iedereen toch dezelfde taal!
Al met al belande ik dus 12 uur later dan ik achterop bij Trong was gestapt half-dronken en met een hilarische dag achter de rug, op de stoep van mijn hotel (4 dollar per nacht, cheap cheap), ik heb nog een uur na liggen grinniken voordat ik in een coma viel.
De volgende dag stond in het teken van een boottocht naar een paar eilanden hier voor de kust. Samengevat: snorkelen naar koraal, bier en whiskey aan boord, varen, met dertig anderen giechelend in reddingsbanden in het zeewater dobberen om van de drijvende bar drankjes te plukken en achterover te slaan. Zoiets is gewoon surrealistisch..! En lekker ook!